Toyota Supra III

Toyota Supra III
Okres produkcji	1986 – 1993
Miejsce produkcji	Japonia
Poprzednik	Toyota Supra II
Następca	Toyota Supra IV
Dane techniczne
Segment	G / GT
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé
Silniki	Benzynowe: R6 2,0 l 1G-GTE R6 2,5 l 1JZ-GTE R6 3,0 l 7M-GE R6 3,0 l 7M-GTE
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna 5-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4620 mm
Szerokość	1745 mm
Wysokość	1310 mm (1986-89) 1301 mm (1989-92)
Rozstaw osi	2596 mm
Masa własna	1537-1595 kg

Trzecia generacja Supry trafiła do produkcji w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Nadwozie zachowało podobieństwo do drugiej generacji modelu. Pod względem konstrukcyjnym była to konstrukcja pokrewna z Toyotą Soarer.

Do napędu użyto silnika R6 3,0 l z 4 zaworami na cylinder (DOHC) w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosiła 203 KM (149 kW) przy 6000 obr./min, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Jednostka turbodoładowana osiągała 233 KM (173 kW) przy 5600 obr./min i moment siły 334 Nm, połączono ją z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.

Od stycznia 1987 dostępna była Supra Turbo. Oprócz zastosowania turbodoładowania, różniła się od wersji wolnossącej montowaną w standardzie chłodnicą oleju, zintegrowanym tylnym spoilerem, mechanizmem różnicowym o ograniczonym poślizgu (LSD) oraz spryskiwaczami przednich reflektorów. Na liście wyposażenia dodatkowego znajdował się m.in. system ABS. Od roku 1989 modele w wersji Turbo otrzymały trzyczęściowy spoiler tylny z wbudowanym trzecim światłem "stop" opartym na diodach LED, zmieniono wygląd tylnych świateł oraz pasa przedniego nadwozia. Od 1990 do wyposażenia standardowego dodano układ poduszek powietrznych.

Na rynku japońskim Supra dostępna była w trzech wersjach silnikowych: R6 2,5 l 1JZ-GTE twin-turbo o mocy 280 KM (206 kW), R6 2,0 l 1G-GTE twin-turbo 213 KM (157 kW) oraz wolnossący motor R6 2,0 l 1G-GEU.

Od sierpnia do września 1988 na rynku japońskim dostępna była seria 500 egzemplarzy homologacyjnych wersji Turbo-A. Zastosowano w niej silnik R6 3,0 l 7M-GTEU generujący moc 271 KM (199 kW) i moment obrotowy 358 Nm.

Silniki